Kościół św. Anny upamiętnia narodziny Marii. Według tradycji chrześcijańskiej stał tutaj dom Anny i Joachima, rodziców Marii. Kościół ufundowała w 1150 roku królowa Alda. Była ona wdową po pierwszym królu Jerozolimy epoki krzyżowców, Baldwina I. Sułtan Saladyn po zajęciu Jerozolimy, zamienił kościół na meczet, a klasztor na szkołę koraniczną. Dziś można jeszcze odczytać dedykację Sułtana Saladyna umieszczoną nad głównym portalem. W latach sześćdziesiątych XIX w. sułtan osmański Abdul Medjid podarował ten kościół Napoleonowi III w podzięce za pomoc francuską, udzieloną w czasie Wojny Krymskiej. Na rozkaz cesarza odrestaurowano dokładnie wygląd pierwotny kościoła. Ta trójnawowa bazylika romańska, zbudowana z ciężkich bloków kamiennych z małymi okienkami, posiada wspaniałą akustykę. Gdy pielgrzymi zaczną śpiewać psalmy, trudno nie ulec czarowi atmosfery tego domu Bożego. Tuż obok kościoła św. Anny znajduje się Sadzawka Betesda ( Sadzawka Owcza ) z dwoma ogromnymi cysternami (120 x 60 m ), głębokich na ok. 10 m. Według Ewangelii św. Jana, Jezus uzdrowił tu paralityka. Herod, w związku z budową nowej świątyni, kazał odbudować te wielkie zbiorniki wody i otoczył je z czterech stron halami portykowymi, a piątą halę wzniósł wyżej, na murze rozdzielającym obie cysterny. Tutaj zbierali się chorzy, aby wodą z sadzawek, uchodzącą za cudowną, ulżyć własnym cierpieniom. Miejsce to nazywa się Ber Hesda, Dom Miłosierdzia. Kościół św. Anny jest najlepiej zachowanym kościołem w stylu romańskim. Wybudowany został ok. 1100 r. przez krzyżowców.

            Kościół św. Anny

Sadzawka Betesda ( Sadzawka Owcza ) obok Kościoła św. Anny w kształcie prostokąta o wymiarach 120 x 70 m i głębokości 10 m. W sąsiedztwie znajdowało się pięć krużganków.

Według Ewangelii św. Jana, Jezus uzdrowił tu paralityka.