Bazylika Grobu Świętego jest najświętszym miejscem chrześcijaństwa, gdyż w obrębie jego murów leży góra Kalwaria, inaczej zwana Golgotą. Ukrzyżowano tu Chrystusa i tu poniósł On śmierć. Obok też znajduje się miejsce, gdzie Go złożono do grobu i gdzie zmartwychwstał.  W ramach odbudowy miasta cesarz Hadrian kazał wznieść nad miejscem ukrzyżowania i grobu Jezusa świątynię bogini Afrodyty, ale przedtem cały ten teren zamknął w potężnej substrukturze, łącznie ze skałą Golgoty i grobowcami. Pierwszy wspaniały kościół Grobu Jezusowego nad świętym miejscem wzniósł Konstantyn Wielki w 313 roku. Persowie po zdobyciu miasta w 614 roku zburzyli go. Drugi kościół wybudowano po zwycięstwie cesarza Heraklusza nad Persami w 628 roku, ale nie był on tak wspaniały, ani tak duży jak pierwszy dom Boży. Jednak spłonął on w pożarze wznieconym przez wojska muzułmańskie w X wieku. Odbudową kościoła zajęli się dopiero krzyżowcy i w 1149 roku, w 50 dni od zdobycia Jerozolimy, można już było kościół poświęcić.

W 1244  roku Turcy odebrali krzyżowcom Jerozolimę. Sułtan respektował istnienie domu Bożego i nie zniszczył go. Kościół Grobu Świętego przetrwał do 1808 roku, kiedy od świeczki jakiegoś pielgrzyma wybuchł w nim pożar i trzeba było znów odnawiać cały zespół.

Obecnie Grób Chrystusa znajduje się pod kopułą rotundy Kaplicy Zmartwychwstania, w pawilonie w stylu tureckiego rokoko, który został wzniesiony w latach 1809/1810 przez greckiego architekta Nikolaosa Komnemosa. Budowla ta stanowi najmłodszą , spośród czterech ''małych domków'' otaczających i chroniących skalny grób Chrystusa, począwszy od jego odkrycia przez robotników cesarza Konstantyna prowadzących wykopaliska w latach 325 / 326. Czwarta obecna Kaplica Grobu wiele ucierpiała w ciągu 190 lat od momentu jej wzniesienia. Przez czterdzieści lat, podczas surowych jerozolimskich miesięcy zimowych, przez ogromny otwór w kopule dachowej padały deszcze i śniegi bezpośrednio na kaplicę. Woda uszkodziła żelazne klamry, które spajały jej kamienne bloki. W czasie renowacji kopuły w roku 1868 otwór nad grobem został zamknięty, prawdopodobnie po raz pierwszy od czwartego stulecia. Jednakże zniszczeń nie dało się powstrzymać. Budynek kaplicy obsuwał się powoli pod zwalistym sklepieniem, które Komnemos wzniósł nad dwoma pomieszczeniami we wnętrzu grobu - Kaplicą Aniołów i właściwą komorą grobową.

Brytyjskie władze mandatowe, po wprowadzeniu się do Jerozolimy w roku 1917, zainteresowały się stanem grobu. W raporcie z roku 1919 o stanie zabytków Jerozolimy i okolic '' inspektor do spraw zabytków'' kapitan E. Mackay stwierdził, że ''współczesna budowla marmurowa nad grobem ''znajduje się w bezpośrednim niebezpieczeństwie runięcia. Na wszystkie strony znacznie pochylają się ściany''. Obawy urzędników brytyjskich mogły jednak w pewnym względzie zostać rozwiane. Raport z badań Holldaya wykazał, że budynek posiada najwidoczniej nienaruszoną pionową konstrukcję. Tylko zewnętrzna okładzina, ułożona w latach 1809/1810, osuwała się pod ciężarem sklepienia i nadbudowy. W 1927 roku Bazylika Grobu Świętego została bardzo uszkodzona, ale Kaplica Grobu wytrzymała. Przez następnych czterdzieści lat w kościele stał las belek podpierających i rusztowań. Ażeby wejść do kościoła, należało przejść pod sterczącymi belkami, które miały zapobiec runięciu na dziedziniec wewnętrzny południowej fasady z czasów wypraw krzyżowych. Przez dwadzieścia lat nie działo się nic. Dopiero w 1947 roku raport z analiz budynku przeprowadzonych przez londyńską firmę budowlaną Freman Fox and Partners wykazał, że Stan Kaplicy Grobu grozi zawaleniem. Ostatnim środkiem brytyjskiego rządu mandatowego dla ratowania Bazyliki Grobu Świętego było otoczenie w marcu 1947 roku Kaplicy Grobu stalowym rusztowaniem. Trzej właściciele świątyni: rzymscy katolicy, koptowie i przedstawiciele greckiego prawosławia, nie mogli się jednak porozumieć i wyrazić wspólną zgodę na prace konserwatorskie. Brytyjski zarząd mandatowy zabezpieczył zatem budynek na tyle, na ile było to możliwe.

Z biegiem czasu trzy wyznania chrześcijańskie znalazły rozwiązanie kompromisowe i od lat sześćdziesiątych prowadzi się prace konserwatorskie. Bardzo trudno je zakończyć, bo każdą decyzję muszą zaaprobować trzy ugrupowania religijne, między którymi zawsze istniały nieporozumienia. Te nieporozumienia bardzo często uniemożliwiały ratowanie zabytków. Już    w połowie XIX wieku Turcy zniecierpliwieni tymi kłótniami uznali ówczesną sytuację prawną za nienaruszalną (prawo status quo) co niepodległy Izrael nadal respektuje. Zamrożono zatem stan własności na poziomie sprzed 150 lat. Turcy nawet ustalili sztywno godziny odprawiania nabożeństw, co też nadal obowiązuje. Nie wolno także wprowadzać żadnych nowych obrządków liturgicznych. Nie zakończyło to jednak mało chrześcijańskich sporów w tym najświętszym dla chrześcijaństwa miejscu. Hierarchia każdego z tych wyznań chrześcijańskich pilnie korzysta        z przyznanych praw i natychmiast protestuje, jeśli zauważy, że konkurenci próbują inaczej interpretować istniejący stan rzeczy. Od wielu lat widok wnętrza rotundy szpecą rusztowania. Są one konieczne dla zabezpieczenia kopuły przed zawaleniem. Bazylika  Grobu Świętego przedstawia nieprawdopodobny labirynt kaplic, leżących jedne nad drugimi lub przylegających jedne do drugich, co robi wrażenie chaosu kapliczek, ołtarzy, grobowców i pomników.

Fasada Bazyliki ozdobiona jest kamiennymi  reliefami, pochodzącymi z czasów wypraw krzyżowych. Prawy portal został zamurowany w 1187 roku na polecenie sułtana Saladyna. Blisko wejścia znajduje się Kamień Namaszczenia, na którym Józef z Arymatei i Nikodem namaścili ciało Jezusa wonnościami i zawinęli je w całun lniany. Do dziś wierni wcierają pachnące esencje w ten kamień. Na prawo od Kamienia Namaszczenia strome schody prowadzą na szczyt góry Kalwarii, gdzie znajduje się Kaplica Golgoty z trzema ołtarzami. Tu mieszczą się cztery stacje Drogi Krzyżowej: Stacja X (Jezus obdarty z szat), Stacja XI (Jezus przybity do krzyża), Stacja XII (Jezus umiera na krzyżu), Stacja XIII (ciało Jezusa zdjęte z krzyża). Nad ołtarzem katolickim z miedzianym reliefem z 1588 roku, upamiętniającym przybicie Jezusa do krzyża, znajduje się mozaikowe przedstawienie śmierci na Golgocie.

Na greckim ołtarzu prawosławnym poświęconym Matce Bożej Bolesnej stoi posąg Matki Bożej, która zgodnie z tradycją stała tutaj patrząc na śmierć Syna. Drugi grecki ołtarz prawosławny Ukrzyżowania mieści się nad otworem w skale, tam gdzie miał być osadzony Krzyż.

            W Kaplicy Grobowej znajduje się Stacja XIV Drogi Krzyżowej (Jezus złożony do Grobu). Zgodnie z Ewangelią Józef z Arymatei złożył ciało Jezusa w grobie, który kazał wykuć w skale dla siebie samego. Wejście do Kaplicy Grobowej prowadzi przez przedsionek nazwany Kaplicą Anioła , gdyż tutaj Anioł miał zwiastować Zmartwychwstanie Jezusa trzem niewiastom: Marii Magdalenie, Marii - matce Jakuba i Salome. Do komory grobowej prowadzą niskie drzwi. Ma ona powierzchnię 4 m2. Z prawej strony znajduje się ława wyłożona marmurem, gdzie miano złożyć ciało Chrystusa. Z tyłu Kaplicy Grobowej jest małe sanktuarium kryjące również fragment skały z Grobu Jezusa.

Bazylika Grobu Świętego - widok z dziedzińca klasztoru Etiopskiego.

Na pierwszym planie znajduje się kopuła kaplicy Świętej Heleny.

Katolicka procesja w Niedzielę Palmową wychodzi z Bazyliki Grobu Świętego.

Wejście do Bazyliki Grobu Świętego - najświętszego miejsca chrześcijaństwa.

Na dachu Bazyliki Grobu Świętego żyje mała społeczność mnichów etiopskich i koptyjskich.

Przed wejściem do Bazyliki Grobu Świętego.

Kaplica Grobu Bożego w Bazylice.

Komora Grobowa Jezusa w Kaplicy Grobu,

miejsce pochówku i zmartwychwstania.

Kamień Namaszczenia, gdzie Jezus

przed pochówkiem zostałnamaszczony balsamami.

Kamień Namaszczenia - widok z boku.

Stacja XII - Ołtarz na Golgocie. Śmierć  Pana Jezusa na krzyżu.

Wejście do Bożego Grobu.

Wnętrze Grobu Jezusa.

Przy grobie  Jezusa w Kaplicy Grobu, miejscu pochówku i zmartwychwstania.

Fragment Bożego Grobu.

Przy grobie  Jezusa w Kaplicy Grobu, miejscu pochówku

i zmartwychwstania w Bazylice Grobu Świętego.

Fragment Grobu Bożego.

Podziemna ormiańska Kaplica św. Heleny, poświęcona jest

cesarzowej Helenie, właściwej odkrywczyni grobu Chrystusa.

     

Kalwaria - Kaplica grecka na szczycie Kalwarii, w miejscu

ukrzyżowania Jezusa.

W Bazylice Grobu Świętego - widok z rotundy na kaplicę Grobu. Za kolumnami znajdują

się liczne kaplice, miejsca pamięci i pomieszczenia różnych chrześcijańskich wspólnot wiary.

  Grecko prawosławna i franciszkańska Kaplica Golgoty w Bazylice

Grobu Świętego.

XI stacja Via Dolorosa wewnątrz Bazyliki Grobu Świętego.

Tutaj Jezus został przybity do Krzyża

Kalwaria - Kaplica Łacińska na szczycie Kalwarii, usytuowana w miejscu, gdzie Jezusa obnażono z szat i przybito do krzyża.