Cmentarz Żydowski

Dolina Cedronu, która ma swój początek u stóp Góry Skopus, oddziela Górę Oliwną od Starej Jerozolimy. Jezus musiał przechodzić tędy wiele razy, kiedy chodził do świątyni przez Bramę Złotą oraz podczas odwiedzin Łazarza, mieszkającego w Betani. W wielki Czwartek przeszedł tę dolinę dwukrotnie: po Ostatniej Wieczerzy, idąc do ogrodu Gestemani na modlitwę oraz drugi raz prowadzony przez żołnierzy do arcykapłana Kajfasza. W dolinie znajdują się cztery groby, przypisywane wielkim postaciom: Absalomowi (syn Dawida), Jozafatowi (czwarty król Judy w latach 873 - 849 p.n.e.), Zachariaszowi (ojciec Jana Chrzciciela) i św. Jakubowi. Prawie całe zbocze Góry Oliwnej pokrywa Cmentarz Żydowski. Od przeszło 2000 lat Żydzi chowają tu swoich najbliższych i jest to najstarszy na świecie cmentarz pozostający ciągle w użyciu. Grób Absaloma (syna Dawida) wzniesiono najprawdopodobniej nie dla niego, lecz później, dopiero w I w. n.e. Ten ogromny, regularny sześcian, o wysokości 15 m, wykuto w skale, otoczono kolumnadą i zwieńczono stożkowym dachem, w kształcie odwróconego lejka. Za nim znajduje się tzw. Grób Jozafata (czwarty król Judy w latach 873-849 p.n.e.). Parę metrów za nim znajduje się najstarszy grobowiec w tej grupie, który należał prawdopodobnie do rodu kapłańskiego Hezir i powstał w II w. p.n.e. Za ozdobioną kolumnami fasadą wykuto w skale liczne komory grobowe. Według tradycji chrześcijańskiej pochowano tu Jakuba, przyrodniego brata Jezusa i pierwszego biskupa Jerozolimy, zamordowanego przez arcykapłana Ananiasza, stąd też tamtejsza komora grobowa nosi nazwę ''Groty Jakuba''.