Ratusz
W połowie XIX wieku cesarz Franciszek Józef zlecił budowę wzdłuż Ringstrasse gmachów najważniejszych instytucji imperium Habsburgów, oraz Wiednia. Dziś budowle te są imponującym przykładem właściwych założeń urbanistycznych. Znalazła się tutaj siedziba władz miejskich. Plac przed ratuszem, wraz z przylegającym do niego parkiem, to największa otwarta miejska estrada Wiednia. Tutaj odbywają się gościnnie występy orkiestr i zespołów, a także można obejrzeć filmy muzyczne na wielkim ekranie.
Ratusz
Ratusz nocą
Wieża ratuszowa
Parlament
Parlament
W siedzibie dwuizbowego parlamentu Austrii do 1918 r. obradował najwyższy organ ustawodawczy austriackiej części dualistycznej monarchii, obejmującej tereny od polskiej Galicji po dalmatyńskie wybrzeże Adriatyku. Budowę tego imponującego klasycznego gmachu ukończono w 1883 roku, autorem projektu był duński architekt Theophil Hansen. Wznoszący się lekko podjazd prowadzi do głównego portyku, jak w greckiej świątyni. Płaskorzeźba frontonu przedstawia Franciszka Józefa wręczającego konstytucję reprezentantom 17 krajów koronnych. Attykę budynku zdobią marmurowe figury starożytnych uczonych mężów stanu. Wspaniale zdobione są sale obrad i pomieszczenia boczne. Znajdują się tam popiersia wybitnych działaczy austriackiego Zgromadzenia Narodowego. Znaleźli się wśród nich także Polacy - Franciszek Smolka i Apolinary Jaworski. W bocznych skrzydłach budynku parlamentu mieszczą się sale obrad, ozdobione kwadrygami z brązu, powożonymi przez Nike, grecką boginię zwycięstwa. Mały posążek Nike dzierży także Pallas Atena, której posąg stanowi główny akcent fontanny przed podjazdem do parlamentu. Greckiej bogini mądrości towarzyszą alegoryczne rzeźbyprzedstawiające : Egzekucję praw (z lewej) i Prawodawstwo (z prawej) oraz personifikację rzek cesarstwa.
Gmach parlamentu w Wiedniu - widok ogólny.
Gmach parlamentu nocą
Pomnik Pallas Ateny przed gmachem parlamentu i płaskorzeźba przedstawiająca
Franciszka Józefa wręczającego konstytucję reprezentantom 17 krajów koronnych.
Teatr dworski (Burgtheater)
Teatr dworski (Burgtheater)
Teatr ten powstał w 1741 roku jako ''cesarski teatr dworski''. Urządziła go w starej sali balowej Hofburga Maria Teresa. W 1888 roku teatr przeniósł się do obecnego gmachu w stylu włoskiego renesansu, autorstwa Karla von Hasenauera i Gottfrieda Sempera. Do jego dekoracji zaangażowano wybitnych twórców: Gustava i Ernsta Klintów oraz Franza Matscha.
Widownia może pomieścić przeszło tysiąc stu widzów. Odbudowując po zniszczeniach wojennych zachowano dawny układ loży, a także cesarskie barwy - czerwień, złoto i beż.
Gmach cesarskiego teatru dworskiego
Fasadę teatru wieńczy fryz Rudolfa Weyra przedstawiający Bachusa i Ariadnę.
Nad fryzem wznosi się posąg Apolina.
Gmach cesarskiego teatru dworskiego widziany z boku
Klatka schodowa w bocznym skrzydle
budowli
Ściany klatek schodowych ozdobione są popiersiami wybitnych dramaturgów.
Wśród nich jest rzeźbiarski portret Johanna Nepomuka Nestroya, dłuta Hansa Knesla.
Widownia może pomieścić przeszło tysiąc stu widzów.
Opera
Opera
Imponujący Gmach Wiedeńskiej Opery Państwowej.
Gmach Wiedeńskiej Opery Państwowej był pierwszym ukończonym budynkiem Ringu. 25 maja 1869 roku wystawienie opery Mozarta ''Don Giovanni'' rozpoczęło działalność sceny operowej. Gmach w stylu renesansowym, początkowo nie podobał się wiedeńczykom, ale jego zniszczenie w 1945 r. uznano za symboliczny cios zadany miastu. W listopadzie 1955 r. ukończono odbudowę obiektu i wznowiona została działalność Opery.
Ten wspaniały budynek stanowi centralny punkt
w życiu kulturalnym Wiednia.
Główna klatka schodowa w gmachu opery.
