Linz jest pięknie usytuowanym miastem nad Dunajem. na skrzyżowaniu szlaków wodnych. Takiemu położeniu miasto zawdzięcza swoje dawne znaczenie i bogactwo, gdyż rzekami Traun i Anizą spławiano głównie sól, rudę żelaza, produkty żywnościowe i gotowe towary Dunajem do Wiednia lub Pasawy. Owo dogodne położenie sprawiło, że już w czasach rzymskich powstała tutaj spora osada, zwana Lentia. Od XV wieku Linz jest stolicą prowincji Górna Austria. Linz jest ważnym ośrodkiem przemysłowym, a także centrum życia kulturalnego z ogromną liczbą galerii i muzeów.

Miasto jest położone na obu brzegach Dunaju. Historyczna starówka leży na prawym (południowym) brzegu, w zakolu Dunaju, a rozległy Hauptplatz uchodzi za jeden z najpiękniejszych zwartych kompleksów architektonicznych Austrii. Ma 220 m długości i 60 m szerokości. Jego ogólna kompozycja sprawia o wiele większe wrażenie niż poszczególne, otaczające go budynki. Wznosi się tu Stary Ratusz, zbudowany około 1513 r. w stylu gotyckim. Z dawnej budowli zachowała się ośmiokątna wieża z zegarem astronomicznym. Ratusz przebudowano w połowie XVII w. dodając nową fasadę. W centrum placu stanęła barokowa kolumna morowa, ufundowana przez władze miasta i mieszkańców na znak wdzięczności za to, że Linz i jego mieszkańcy wyszli cało z trzech plag: wojny, pożogi i dżumy. 

Za niepozorną fasadą kryje się najstarsza zachowana świątynia w Austrii, kościół     św. Marcina - Martinskirche.Powstał on w epoce Karola Wielkiego, stanowił fragment dawnej siedziby królewskiej Karolingów,  zbudowanej na jeszcze starszych fundamentach. W jego murach odnaleźć można 10 rzymskich nagrobków, które posłużyły za budulec kościoła, obok innych kamieni. W średniowieczu powstały gotyckie okna i portale. Z tego samego okresu pochodzi wnętrze kościoła, potem dokonano jedynie późnogotyckie prezbiterium. Na łuku tęczowym oddzielającym nawę od prezbiterium i na ścianie północnej kościoła zachowały się XV-wieczne freski, przedstawiające m. in. Matkę Boską na tronie.

Widok na miasto rozciągające się nad Dunajem

Jedna z dzielnic Linzu nad brzegiem Dunaju

Rynek Główny z barokową kolumną morową i wieżami Starej Katedry

Na prawym (południowym) brzegu Dunaju zlokalizowana jest Starówka Linzu

Kościół św. Marcina w Linzu, najstarszy w Austrii

Wnętrze kościoła św. Marcina

Fresk z XV w. na ścianie północnej kościoła

              Na niewielkim wzgórzu zwanym Römerberg (Góra Rzymska) w XV wieku, wzniósł swoją rezydencję cesarz Fryderyk III. Dzisiejszy kształt, tzw. Schlossmuseum, zamek zyskał  w latach 1600-1607, za Rudolfa II, i od tego czasu jego charakterystyczna sylwetka jest jednym z najbardziej znanych motywów panoramy Linzu. Od 1963 roku w dawnej cesarskiej siedzibie mieści się muzeum, filia Oberösterreichisches Landesmuseum. Eksponowane są tutaj zbiory malarstwa i rzeźby od najwcześniejszego średniowiecza po wiek XIX. Można także obejrzeć zbiory broni z XII-XIX wieku, meble oraz wyroby rzemiosła artystycznego. W muzeum zamkowym jest także ekspozycja poświęcona ludowym tradycjom regionu. Zrekonstruowano bardzo ciekawy gabinet fizyczny z gimnazjum jezuitów w Linzu i przeniesioną z zamku Weiberg zamkową aptekę z około 1700 roku.

Schlossmuseum - muzeum, Filia Oberösterreichisches Landesmuseum w Linzu

Siedziba władz prowincji mieści się w Landhaus - renesansowym pałacu, wzniesionym     w miejscu dawnego klasztoru Minorytów. Północny portal, wychodzący na Klosterstrasse, to piękne dzieło renesansowych artystów. Na otoczonym kolumnadą wewnętrznym dziedzińcu ustawiono fontannę, która przypomina o pobycie w Linzu Johansona Keplera. Wybitny astronom i matematyk, przez 14 lat (1612-1626 r.) wykładał  w miejscowym kolegium, którego siedzibą był wówczas gmach dzisiejszego Landhausu. Na brązowym cokole fontanny znajduje się siedem postaci symbolizujących planety Układu Słonecznego - stąd nazwa ''Fontanna Planet''. Tuż obok znajduje się kościół Minorytów (Minoritenkirche). Pełne uroku barokowe wnętrze ozdobione jest pięknymi sztukateriami i obrazami Martina Johanna Schmidta i Bartolomea Altomontiego.

Landhaus - siedziba władz prowincji w Linzu

Otoczony kolumnadą wewnętrzny dziedziniec

Landhaus z fontanną

Fontanna Planet na wewnętrznym dziedzińcu

Landhausu

Nową Katedrę w Linzu zaczęto budować w roku 1862, ale zakończono dopiero w 1924, jej architektem był Vinzenz Statz. Jest to największa budowla sakralna w Austrii i może pomieścić jednocześnie około 20 tysięcy wiernych. Podobno architektowi postawiono tylko jeden warunek, że wieża nie może być wyższa niż wieża katedry św. Szczepana w Wiedniu. Architekt zastosował się do tych zaleceń i wieża w Linzu ma 134 metry, czyli o trzy metry mniej niż u św. Szczepana. Wnętrze katedry zaprojektował Josef Gasser. Najciekawsze w katedrze są duże, barwne witraże, przedstawiające bardzo skomplikowane sceny (np. dzieje miasta Linz).

Kilka kilometrów od centrum, na lewym brzegu Dunaju, na rozległej wyżynie Urfahr, wznosi się Pöstlingberg, góra o wysokości 530 m. W 1898 r. zbudowano tu elektryczną kolejkę górską, pnącą się niemal pionowo w górę, uznaną wówczas za jeden z cudów techniki. Długość trasy wynosiła 2,9 km, spadek terenu dochodził do 10,6 %. Na szczycie Pöstlingberg wznosi się z daleka widoczny kościół pielgrzymkowy pod wezwaniem Matki Boskiej Bolesnej, uznany za jeden z symboli Linzu. Jest to barokowa świątynia zbudowana w latach 1738-1747 przez Johanna Krinnera. W głównym ołtarzu umieszczona została drewniana Pieta, prawdziwy cel pielgrzymek. To jej podobno zawdzięczał swoje niezwykłe uzdrowienie książę Gundomer von Starhemberg.

Nowa Katedra, największa świątynia w Austrii

Kościół pielgrzymkowy pod wezwaniem Matki Boskiej Bolesnej