Żyjący w V wieku p.n.e.  grecki historyk Herodot stwierdził, że cywilizacja Egiptu jest darem Nilu, gdyż dzięki jego corocznym wylewom niosącym urodzajny muł, brzegi tej rzeki przemieniają się w kwitnące ogrody dostarczające obfitych zbiorów. Równocześnie Nil stanowił najważniejszy trakt komunikacyjny Egiptu, umożliwiający szybką podróż do jego najbardziej odległych prowincji, oddalonych o setki kilometrów od stolicy.

Nil jest rzeką najdłuższą na Ziemi, długości 6671 km. Powierzchnia dorzecza  wynosi  2870 tyś km2. Nil bierze swój początek na wilgotnych obszarach w sercu Afryki - Burundi,  w dopływach Kagery wpadającej do Jeziora Wiktorii i Jeziora Alberta, z których wypływa jako Nil Górski, nawadniający bagna as-Sududu w południowym Sudanie. W północnej części tych bagnistych obszarów łączy się z Rzeką Gazeli, Rzeką Żyraf i Sabat, by płynąć dalej do Chartumu jako Nil Biały. Tu łączy swe wody z wodami Nilu Błękitnego, a nieco dalej z Azbarą i przemierza dalsze 3000 km przez Saharę. Między Chartumem a Asuanem musi pokonać granitowe przeszkody sześciu katarakt, z których dwie znikły niedawno pod powierzchnią Jeziora Nasera utworzonego na południe od Asuanu.

Życie i siłę dają głównej arterii Egiptu wody letniego wylewu, które wzbierają, gdy tylko na Wyżynie Abisyńskiej spadną monsunowe deszcze. Nil Błękitny i Atbara zamieniają się błyskawicznie w rwące, błotniste, wezbrane masy wody zasilające główny nurt rzeki na terenie Sudanu. Od czasu ukończenia budowy Wielkiej Tamy fala powodziowa dociera jedynie do ogromnego zbiornika, który powstał pod Asuanem. Aż do 1968 roku, zawsze w lipcu Nil wylewał ze swego koryta zalewając pola uprawne, oszczędzał jedynie wioski położone wysoko, które przekształcały się  na pewien czas w małe wyspy - fortece. We wrześniu, gdy tylko przeszła fala kulminacyjna, pola wyłaniały się z wody i był to znak, że pora rozpocząć siewy. W ten sposób, na przestrzeni tysiącleci,  wszędzie tam gdzie wody powodzi osadzały muł nilowy, powstawała ''Czarna Ziemia'', jak nazywano Egipt w czasach faraonów. Tworzyła się warstwa ziemi uprawnej o grubości 10 - 12 cm, za którą rozciągały się jałowe, pozbawione opadów obszary pustyni.

Created with The GIMP

Feluki gotowe na przyjęcie pasażerów

Ostrożnie zajmujemy miejsca w feluce.

Płyniemy do Wyspy Bananowej

W czasie rejsu podziwiamy liczne wysepki

Arabscy przewoźnicy po mistrzowsku manewrują Feluki przy silnych prądach

Takich wysepek jest wiele

Krajobraz typowy dla doliny Nilu

Gaje palmowe i pola uprawne nad brzegiem Nilu

Okolice Beni Hasan

Okolice Beni Hasan - w pobliżu ruin dawnej wioski

Typowy krajobraz nad Nilem środkowym

Gaje palmowe nad Nilem