Katedra Notre Dame

Katedra Notre Dame w Reims jest arcydziełem sztuki gotyckiej, tworzy harmonijne połączenie elementów rzeźbiarskich i architektonicznych oraz nowych w XIII wieku technik architektury. W dawnym opactwie wciąż można obejrzeć wspaniałą nawę z IX wieku, w której złożono doczesne szczątki arcybiskupa St. Remi ( 440 - 533 r. ), inicjatora namaszczeń królów Francji, pomazańców bożych. Dawny pałac arcybiskupi znany pod nazwą Tau, który odgrywał ważną rolę w ceremoniach religijnych, został w XVII wieku niemal całkowicie przebudowany. Uważa się, że pierwsza budowla sakralna powstała w tym miejscu około 450 roku. Był to kościół wzniesiony przez Merowingów, który w 817 roku zastąpiono katedrą tej samej wielkości.

W czasie, gdy urząd arcybiskupa sprawował Samson ( 1140 -1160 r. ) budynek poddano dość gruntownym przeróbkom. Ponownie przebudowano katedrę w XIII wieku. Zachodnią fasadę skończono w 1255 roku, a prace przy głównej części budowli skończono dopiero w 1275 roku.W 1914 roku w czasie oblężenia miasta przez Niemców katedra została poważnie uszkodzona. Podczas prac restauracyjnych nastąpił pożar i katedra uległa dalszym zniszczeniom. Po zakończeniu I wojny światowej odbudowano katedrę z wielkim pietyzmem, wiernie odtwarzając oryginał. Katedra ma trzy nawy z niewielkim transeptem. Wszystkie sklepienia są czterostronne, a podtrzymujące je kolumny są identyczne. Katedra ma wspaniałe rozetowe okna. Trzy portale wejściowe z przyporami tworzą rząd rzeźb przedłużony rzeźbami umieszczonymi na ozdobnym słupku, tworzącym zwieńczenie głównych wrót katedry. Mówiąc o katedrze w Reims, nie można nie wspomnieć o znajdujących się w niej rzeźbach. Doliczono się ich 2300, większość jest na zewnątrz budynku. 211 z nich ma wysokość od trzech do czterech metrów. Zarówno wewnątrz, jak na zewnątrz budynku jest mnóstwo ( ponad osiemset ) rzeźb przedstawiających zwierzęta najrozmaitszej wielkości.