Bazylika ta zbudowana została na polecenie papieża Piusa V w latach 1569 - 1679. W 1909 r. została ona podniesiona do rangi Bazyliki Patriarchalnej przez papieża Piusa X.

Bazylika Santa Maria degli Angeli w Asyżu.

Fasada bazyliki

Jest to trójnawowa budowla o długości 126 m, szerokości 65 m i wysokości 75 m do poziomu kopuły. Projekt bazyliki tak wykonał Galezzo Alessi z Perugii, aby przecięcie nawy środkowej i transeptu znalazło się w miejscu, gdzie dawniej znajdował się niewielki kościółek z X w. nazywany Porcjunkula (Cząsteczka). Kościółek ten związany był z działalnością św. Franciszka, który go odbudował. Z Porcjunkulą związane jest także powstanie zakonu klarysek, gdyż tutaj w 1211 r. św. Klara złożyła śluby zakonne. Swój obecny wygląd fasada bazyliki zawdzięcza pracom podjętym pod koniec XVIII w. W latach 1924 - 1930 przeprowadzono remont kościoła i na szczycie fasady umieszczono pozłacaną figurkę z brązu Matki Boskiej Anielskiej. W bazylice znajdują się freski odnowione w 1830 r. i 1998 r. Przedstawiają one sceny z życia św. Franciszka. W Kaplicy śmierci św. Franciszka umieszczony jest obraz przedstawiający jego śmierć. Ściany wewnętrzne tej kaplicy zdobią freski z XVI w. przedstawiające pierwszych jego uczniów. Z XIII w. pochodzi Kaplica Płaczu z ceramicznym ołtarzem przedstawiającym św. Franciszka płaczącego nad Męką Pańską. Za ołtarzem bazyliki znajduje się krypta z terakotowym poliptykiem z zachowanymi fragmentami budynku wzniesionego przez mieszkańców Asyżu dla zakonników.

Wnętrze Bazyliki Santa Maria degli Angeli

Kapliczka w Bazylice Santa Maria degli Angeli.

W prześwitach wąskich uliczek Asyżu spomiędzy fasad

wyłaniają się białe kampanile - charakterystyczne

dzwonnice włoskich kościołów.

W lecie na Rynku Gminnym Asyżu roi się od turystów i pielgrzymów.

Zwiedzanie Asyżu.